Bussum - Amsterdam - Keflavik - Reykjavik
Dinsdagochtend om 10.10u stond de taxi voor de deur. Thijmen vond dit natuurlijk al fantastisch. Nog snel even de
bibliotheekboeken inleveren en ons daarna naar station Naarden-Bussum laten brengen. Naarden-Bussum is één van de weinige
stations zonder lift en dat is niet handig als je met twee volwassenen bent om
drie zware flight-bags, een buggy, een te zware foto-tas, een rugzak, een baby en een wegsprintende kleuter
naar een ander perron te brengen.
Vanaf Naarden-Bussum was het een
half uurtje met de trein naar Schiphol. Het vliegtuig
vertrok pas om 14.00u, dus we waren mooi op tijd.
We vlogen met Iceland Air (niemand
spreekt dat zo mooi uit als Thijmen) en hadden een goede vlucht.
Op de luchthaven van Keflavik kregen we voor het eerst te maken met de aparte manier van de IJslandse
dienstverlening. Zo ongeveer alle Europese vluchten naar IJsland komen rond
dezelfde tijd aan. En alleen de IJslanders op die
vluchten hebben Kronen op zak, dus deze moeten massaal gehaald worden. Gouden
business dus voor de IJslandse bankwereld die daarvoor maar liefst één loket en
één pin-apparaat beschikbaar hebben gesteld. Bij de
pinautomaat stond dan ook een enorme rij van toch vooral semi-bejaarde toeristen die in grote groepen reizen en voor wie het pinnen de enige
individuele activiteit van de vakantie is. En net met dat pinnen heeft deze giro-cheque generatie niet al te veel ervaring. Daarbij komt dan nog dat de pinautomaat in vloeiend IJslands vraagt hoeveel van het pensioen in Kronen moet
worden omgezet.
Kortom: we hebben een tijdje moeten wachten voor we geld
konden opnemen. Maar niet getreurd: met Thijmen hebben we onze eigen
entertainer bij ons! Deze keer een act met rolstoel. Thijmen zag de rolstoel staan en ging daar lekker in zitten. Maar stilzitten is natuurlijk
niet zo leuk, dus al snel gingen de handen naar de wielen en croste Thijmen als
een volleerd rolstoelbasketballer door de aankomsthal. En waar hij ook reed, de
mensen stapten met een 'ach gut, wat zielig'-blik voor hem opzij. En wat doe je
dan als opvoedkundig zeer verantwoorde ouders: je laat zo'n jongen even lekker uitrazen!!
|
